۳۰
۱۳۹۳اما با امضای دیگری در صفحه اول روزنامه شرق ۲۹ مرداد ۱۳۹۳ چاپ شده است.
حالا چرا میگویم این تصویر اثر من است؟
چون عکس خانم سیمین بهبانی از اینجا کپی شده و عکس تبدیل به طرح و یا نقاشی شده و به نام دیگری چاپ شده.
اینکه هر روز میبینیم عکسهایمان بدون اجازه، بدون نام، با بریدن لوگو و اسم در سایتها، روزنامهها و مجلات، فیسبوک و تویتر دست به دست میشود داستانی کهنه است که عکاس حوصله پرداختن به آن را ندارد چه برسد به شما! اما اینکه عکس را با نرمافزار تبدیل به نقاشی کنیم و یا حتا با کمی زحمت بیشتر خطوط آن را بکشیم و داخلش را رنگ کنیم و اسم خود را زیر آن بنویسیم اتفاق به نسبت جدیدی در مطبوعات ماست. یادم نمیآید هیچ معلم دبستانی به کودکی که به جای نقاشی “از رو انداخته” باشد(کاغذ را روی نقاشی و یا عکسی گذاشته باشد…) و یا داخل طرحهای کتابهای نقاشی را رنگ کرده باشد آفرین و یا صدآفرین گفته باشد. حالا اینکه دوستانی در مطبوعات دارای بیزنس جدیدی شدهاند به نام طراح و همانکاری که در کودکی نمیتوانستیم بکنیم را با اثر دیگران میکنند و امضا هم زیرش میزنند و لابد پول هم میگیرند و خروجی کارشان به صفحه اول مطبوعات میرود.
تا به حال شده تصویری از یک نقاشی را در روزنامه و یا مجلهای دیدهاید که به جای نام نقاش اسم عکاس پای آن خورده باشد؟ مثلا مونالیزا اثر پائولو نستا!
عکاسی کردن یا درستتر بگویم “کپی” کاری تخصصیست که نیاز به تجهیزات مشخص و دانش عکاسی دارد. عکاس در نهایت یک طرح و یا نقاشی را کپی میکند و هزینه تخصص، تکنیک و وقتی که گذاشته را دریافت میکند، عکاس هیچ وقت صاحب آن اثر نمیشود.
تا به حال کلاس نقاشی رفتید؟ در بعضی از کلاسها هنرجویان اثری را کپی میکنند. یعنی مثل آن را میکشند، کسانی هم هستند که آثار معروف را کپی میکنند و دوباره میکشند، بابت کارشان پول هم دریافت میکنند اما آنها در نهایت کاری که انجام دادهاند این است که اثری را کپی کردهاند نه بیشتر، حقی نسبت به اثر پیدا نمیکنند.
نهایت خلاقیتی که جناب جعفرنژاد در کپی این عکس انجام دادهاند تغییر در وضعیت حجاب و رنگ نکردن بخشی از عکس است. امیدوارم دوستان گرافیست شاغل در مطبوعات که تخصص والایی در اصلاح و ارشاد حجاب عکسها دارند به این فکر نیفتند که اسمشان را زیر عکس بزنند.
این جنس کار که این روزها در مطبوعات ما زیاد به چشم میخورد، چیزی بیشتر از کپی و یا اقتباس نیست. به گمان من چنین کارهایی بدون اجازه و نام عکاس اخلاقی نیست.
سعید فداییان
روز جهانی عکاسی که دیروز بود
یه عکس از بازار دزد ها گذاشتم و نوشتم به مناسبت روز جهانی عکاسی
چون واقعا الان همینطوری شده عکاسی این روزها …
ارسلان پورحلاجی
آرش کوتاه نیا . گرچه شرق باشد . کوتاه نیا کار از آنچه تصور میکنی راحتتر است . اینکه عکس را نخرند یا زحمت اجرای دوباره کار را به خود ندهند و وردارد تصویر را با پوسترایز به نقاشی تبدیل کند و یک مربع بی اندازد رویش که نشد کارتون ، نشد اثر . کوتاه نیا دوست عزیز.
شهاب جعفرنژاد
آقای عاشوری نیا قبل از هز چیز سلام. متنی که نوشتین خلاف واقعیت نیست..بله من از روی این عکس طرح مورد نظر رو کشیدم و این کاملا طبیعیه که طراح ها ،چهره های حقیقی رو از روی عکس های منتشر شدشون بکشن(مگه می شه ذهنی یه آدم واقعی رو کشید؟)…اما اینکه صحبت از نرم افزار و طرح رو عکس انداختن کردین خلاف واقعیته و زود قضاوت کردین..لایه به لایه کار موجوده و به راحتی قابل انتشار…درست نیست بدون شناخت در مورد این کار بیایید حرفهایی مبنی بر کپی و غیر حرفه ای بودن کار مطرح کنید… و دوستانتان خیلی بی شرمانه انگ دزدی رو به این کار بزنن ….اگر ناراحتین که من طرح رو از عکس شما کشیدم که باید اینترنت رو مورد هجمه قرار بدید که عکس تون رو از اونجا پیدا کردم…به هر حال اینکه بشینید و به راحتی کسی رو مورد قضاوت اشتباه قرار بدید اصلا کار سختی نیست..ادامه بدید به توهین های یک طرفه. ولی قبلش کمی سرچ کنید ببینید طرفتون کیه که به راحتی این حرفها رو نثارش کردید.
آرش عاشورینیا
به گمانم پاسخهای لازم رو در فیسبوک دادم.
شهاب جعفرنژاد
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10202429870407979&set=p.10202429870407979&type=1&theater
علی رضا نعمتی
درود. آفای عاشوری نیا حق انتقاد دارند و آقای جعفر نژاد هم طبیعیتن حق دفاع. سوال من اینه حرفه ای تر این نیست که یه سرچ کوچولو کرد دید این عکس مال کیه… با یه تماس ناقابل اجازه گرفت و قضیه خیلی به قاعده پیش بره… شایدم نشه واقعن… نمی دونم…
داریوش بلادی
فکرش رو هم نکن ادب بشه مهم شمایی که نوع عکس گرفتنت ،امضا و شناسنامه عکسه
علی
شما خیلی اشتباه کردی که فکر کردی هر چی تواینترنت پیدا می کنی مال شماست!
رضا
به زعم بنده حق با طراح شرق است. طرحی که ایشان زده ایده ای متفاوت از عکس است و این که فیگور صورت یکسان است الزام کپی نیست. ضمن این که مسئله طراحی از روی عکس ده ها سال است در دنیا مسئله حل شده ای است و این که شما همچنان با این هجمه رسانه ای دنبال کپی رایتی هستید که حتی در کشورهای توسعه یافته هم حرف شما سندیت ندارد چیزی جز تنگ نظری شما را نشان نمیدهد
آرش عاشورینیا
دوست عزیز، میتوانید در صفحه شخصی من بحثها را دنبال کنید. قوانین مشخص و دقیق در کشورهای پیشرفته در این مورد وجود دارد. قوانین مختصرتری هم در ایران که این موارد را روشن میکند.
کیسهای حقوقی مشخصی هم در بین کامنتها در آمریکا و اروپا معرفی شده که طراح محکوم شده.
رضا
آقای جعفر نژاد نوشتن طرح ننوشتن عکس. این یعنی اثر شما رو به اسم خودشون نزدن. حالا این که اسم شما رو هم میتونستن بزنن یه بحث دیگه ایه
آرش عاشورینیا
ایشون اجازهای برای اینکار نداشتند. از لحاظ حقوق مولف در ایران و کشورهای صاحب قانون چنین کاری درست نیست.
وحید
سلام،
طبیعتا به محض خلق اثری، خالق اثر، مالک حقوق معنوی اثره، منتها من جایی توی سایتی که عکس رو منتشر کردید، قوانین استفاده از عکسها رو ندیدم. یه چیزی مثل License Agrrement که نرمافزارها استفاده میکنند. مثلا مشخص نیست که من اگر عکس رو بردارم، ادیتش کنم و بذارم بکگراند لپتاپم (استفادهی شخصی) مجرمم؟ اگر مثل آقای جعفرنژاد ازش استفادهی تجاری کنم و با تغییراتی بفروشمش، مجرمم؟ اصولا استفاده از عکس مجازه؟ اگر مجازه به چه شرطی؟ مثلا یه جمله که «استفاده از عکسها، به شرط ذکر نام عکاس مجاز است» خیلی مساله رو مشخصتر میکرد. یه بخشی از تقصیر متوجه خود شماست جناب عاشورنیا
آرش عاشورینیا
وحیدخان، اگر در یک گالری قوانین استفاده از آثار را به دیوار نزده باشند شما آثار را برمیداری و میروی؟ از کسی سوال نمیکنی؟
به هر حال، در صفحه اول سایت کسوف، اون پایین قوانین استفاده از عکس تحت creative commons license به وضوح مشخص است.
رضا میلانی
در این باره خیلی گفته شده تا الان. اما من فقط فکر می کنم حیف از عکس نبود که به این روز بندازنش؟ شاید شاید خواستند که از عکاس اجازه نگیرند و بگن این نقاشی بوده. دیگه الان چه فایده داره؟ لایه لایه درست کردنش هم که کاری نداره. شاید هم نه اما حیف از عکس که به این روز افتاده
فاطمه
سلام
اول بگم به عنوان یه دوست می گم و نه یه طراح!و دوم اینکه: نمونه های زیادی از خود عکاس ها وجود دارند که از یه عکس عکس گرفتند و با کمی تغییر به نام خودشون ارائه دادند . در زمان خودش هم ممکنه مورد هجوم ؟ قرار گرفته باشند ولی چیزی که الان هست این افراد به عنوان عکاس شناخته می شوندو اون عکس های به زعم کپی اقر اون هاست.حالا اینکه یه عکس تبدیل به یه طرح شده مطمئنا کمتر باید واکنش نشون داد! مخصوصا که اگه کمی با کار طراحی دیجیتال آشنایی داشته باشید، کار به اون راحتی که بیان میکنند نیست ، اون فرد هم مطمئنا کمی ذوق هنری داشته که این کار رو انجام داده. در مورد اینکه ای کاش بهتر بود بهتون زنگ میزدند و یه اجازه می گرفتند یا اسم شما هم کنار کار به عنوان عکاس _ و نه طراح! مسلما کار ایندو کاملا جداست _ مطمئنا حق با شماست، ولی اینکه مثل یه سارق با طرفتون برخورد کنید!؟ تندرویه ! بهتر نبود شما ابتدا با روزنامه تماس می گرفتید و با طراح یا مسئول در مورد حقوقتون صحبت می کردید؟ به نظرم لازمه اگه اعتقاد دارید کسی حقتون رو زیر پا گذاشته و شما صاحب حقید باید بدستش بیارید نه اینکه فقط با گله و شکایت قضیه رو تمام شده کنید.
ببخشید اگه زیاد حرف زدم
بهنام کسائی
“قبلش کمی سرچ کنید ببینید طرفتون کیه؟!!!”
احتیاج به سرچ نداره اقا شهاب ! به این کار میگن دزدی !
اگر در یک کشور قانومند این کارو کرده بودی دودمانتو به باد میدادن…
جناب اشوری نیا به نظر بنده هم اگر از نظر قانونی امکان پیگیری دارید نباید کوتاه بیاید چون الان فقط شما نیستید و موضوع از حالت شخصی خارج شده ،
نهایتا جامعه عکاسی کشور از پیگیری شما منتفع خواهد شد
موردپژوهی: انتشار پرتره اقتباسی سیمین بهبهانی در روزنامه شرق | اثر اصیل
[...] و آرش عاشورینیا در وبلاگ شخصی خود در مطلبی با عنوان «این تصویر از من است» بیان کرده که تصویرساز به اصل عکس از طریق سایت خسوف دست [...]
سوره صادقی
مساله پیش آمده خیلی مفصل است و جوانب متعدد دارد به نحوی که هر کدام از کامنتهای بالا یک جنبهای از مساله را مطرح کرده. در مطلبی در وبلاگ اثر اصیل که به موردپژوهی (case study) پرتره اقتباسی سیمین بهبهانی میپردازد، مساله به طور مفصل به صورت سوال و جواب بررسی شده که تا جای ممکن مباحث تخصصی کپیرایت را قابلفهم برای خوانندگان غیرحقوقدان کند. مطالعهش رو به همه کسانی که مباحث کپیرایت براشون جالب هست، یا به هنرمندانی که میخواهند از حقوق و تکالیفشون مطلع باشند، پیشنهاد میکنم.
http://www.originalwork.ir/1393/06/copyright-in-derivative-works-2
سرفصلها (سوالات) این نوشته از این قرار است:
۱. آیا نقض حقوق رخ داده؟
۲. آیا اثر تصویرسازی مورد بحث، اصیل است و کپیرایت دارد؟
۳. عکس مورد استفاده، در اینترنت قابل دسترسی و دانلود بوده!
۴. اعلانِ کپیرایتِ عکس واضح نبوده!
۵. معلوم نیست عکس در وزارت ارشاد ثبت شده باشد.
۶. سایتی که عکاس، عکس مورد بحث را در آن قابل دسترسی و دانلود قرار داده، تحت اجازهنامه مشترکات خلاقانه کار میکند!
۷. ناقض حقوق کیست؟ طراح تصویرساز یا روزنامه؟
۸. ناقض حقوق در دادگاه به چه محکوم خواهد شد؟ (ضرر و زیان- مجازات)
۹. پیشنهاد نگارنده برای حل موضوع